Σαν ξημερώσει η μέρα μη θυμηθείς
Λαβύρινθος η μνήμη και θα χαθείς
κι είναι πολύς ο δρόμος να τον μετράς
μ’ ένα σχοινί στη θέση της καρδιάς
Κυλάει το ποτάμι και προχωρά
σου παίρνει τη στιγμή σου και τη γερνά
Κι είναι πολύς ο χρόνος να τον μετράς
μ’ ένα ρολόι στη θέση της καρδιάς
Ασήμαντες εικόνες σε κυνηγούν
Οι φίλοι σου κοιμούνται και πώς να δουν
Κι είναι πολύς ο πόνος να τον μετράς
με μια καρδιά στη θέση της καρδιάς
