Νιώθω ξένη σ΄αυτή την πόλη
που μ΄αφήσαν και φύγαν όλοι
στη μοναξιά μου γιατί να μείνω
και την καρδιά μου γιατί να δίνω
Η φωνή σου μεσ΄το μυαλό μου
ζωντανεύει το όνειρό μου
να βγω σαν ήλιος μέσα απ΄το ψέμα
να ταξιδέψω να΄ρθώ σε σένα
Ξενιτιά μου φωλιά του ονείρου
τα φτερά μου για σένα ανοίγω
να δω μεσ΄τη γαλάζια σου ματιά
ν΄αλλάζει χρώματα η γκρίζα ερημιά
Ξενιτιά μου φωλιά του ονείρου
τα φτερά μου για σένα ανοίγω
στην αγκαλιά σου μέσα να χαθώ
και μεσ΄στο σώμα σου να ξαναγεννηθώ
Σ΄έναν κόσμο χωρίς ελπίδα
ταξιδεύω χωρίς πυξίδα
δε θέλω άλλο να υπομένω
και άδειες μέρες να περιμένω
Η μορφή σου τα κρύα βράδια
το κορμί μου γεμίζει χάδια
κι εγώ παλεύω να βγω απ΄το ψέμα
να ταξιδέψω να΄ρθω σε σένα
Ξενιτιά μου φωλιά του ονείρου
τα φτερά μου για σένα ανοίγω
να δω μεσ΄τη γαλάζια σου ματιά
ν΄αλλάζει χρώματα η γκρίζα ερημιά
Ξενιτιά μου φωλιά του ονείρου
τα φτερά μου για σένα ανοίγω
στην αγκαλιά σου μέσα να χαθώ
και μεσ΄στο σώμα σου να ξαναγεννηθώ
