Tympana!
Fidēs!
Tībiae!
Verba…
Ēn vidētur:
ibi sedet intuēns
eaque minus loquēns
aliquid vērō habētur
neque scīs quā rē
sed avēs nunc eī dare
bāsia
Audīn’ aliquid?
sīc eam vīs
ita, Venus illaque est
fierī etenim potest
ea quam tū ipse sentīs
opus nūlla verba uti dēs illī
age, eam bāsiā!
Canite mēcum.
sha la la la la la
heū, vae!
neque putō huic pulchrae
dederit bāsia
sha la la la la la
at hoc cor
neque prō dolor erit amāsia
Scīn’ mē sat male sentīre
nescientem nōmen tuum.
Heh, forsan dīvīnābō.
Estne Mildred?
Hoc est “nōn”…
Forsit…Diāna…
Rachēl?
Ariella. Eī nōmen est Ariella.
Ariella…
Ariella?
Nempe bellum est.
Bene…Ariella.
καιρός ἐστιν
canere suprā lacum
puer mī, jam agedum!
melius tempus quandō?
nec ēnūniat
nihil ūllī quidem
ita, eī bāsiā!
sha la la la la la
parā tē
et audītŏ mē
age, eam bāsiā!
sha la la la la la
sciat tunc
facit quem nunc
amor est — bāsiā!
sha la la la la la
natētis, rīdeātis
et eō bāsiā!
sha la la la la la
canāmus
canitō, Venus!
prŏ dea, bāsiā!
dēbēs…bāsiā
dīcō tibī…bāsiā
ναὶ μα τὸν Δία …bāsiā
agedum! bāsiā
