ego sum Merida
primogenita proles Hortulanorum
et arcu peto manum meam
cum spirent venti hiemales
et subridat Iuppiter
en carmen ortum ex monte
me in lucem seducet
qua caelo volabo
usque ad astra per ventos
en immo, super astra volabo
silva fatale ubi procellae
supra montes saeviunt
atra stagna mihi memorant
fuisse saeculum aureum
ut in fabulis acceptis
sortem ex urna rapiam
mihi erunt vires tempestatis
aquilae superbia
qua caelo volabo
usque ad astra per ventos
en immo, super astra volabo
volabo
per ventos secundos
volabo
